Definicja fotografii ulicznej

W najnowszym odcinku podcastu Niezłe Aparaty – “Lepiej robić zdjęcie ciekawe niż ładne” – pojawił się temat fotografii ulicznej. Jest to zdaje się jedyny dział fotografii pozbawiony jasnej definicji.

Fotografowie spierają się w zasadzie o każdy jej aspekt. Zresztą wystarczy wejść na grupy zrzeszające miłośników tej dziedziny by zobaczyć w jak różny sposób jest ona rozumiana. Niestety bardzo często zbyt dosłownie. Biorąc to wszystko pod uwagę zamieszczam kilka punktów opisujących tę niszę.

Fotografia uliczna to forma fotografii, która koncentruje się na uchwyceniu życia codziennego oraz sytuacji zachodzących na ulicach miast i miasteczek. Zdjęcie noszące znamiona fotografii ulicznej może i często nawet powstaje gdzieś z dala od jakiegokolwiek miasta.

A zatem: chociaż nie istnieje jedna, powszechnie akceptowana definicja fotografii ulicznej, można ją opisać jako rodzaj fotografii dokumentalnej, który ma na celu uchwycenie momentów autentycznego życia ulicznego bez ingerencji w sceny lub sytuacje.

Oto kilka cech charakteryzujących fotografię uliczną:

1. Spontaniczność: fotografia uliczna opiera się na chwytaniu chwil, które są spontaniczne i niezaplanowane. Fotograf nie ingeruje w sceny, ale stara się uchwycić rzeczywistość taką, jaką jest w danym momencie. Jedyny wpływ na wygląd sceny daje fotografowi wybór odpowiedniego kadrowania. Może coś przemilczeć dla lepszego efektu lub wyrwać daną scenę z kontekstu by osiągnąć bardziej zaskakujący efekt.

2. Obserwacja: fotografowie uliczni są doskonałymi obserwatorami. Starają się zrozumieć, co się dzieje wokół nich i szukać interesujących momentów lub kompozycji. Powszechnie uważa się, że fotografia uliczna jest doskonałym ćwiczeniem spostrzegawczości, które z powodzeniem można wykorzystywać przy zleceniach komercyjnych (głównie w reportażach).

3. Realizm: fotografia uliczna zwykle dąży do oddania rzeczywistości takiej, jaką jest. Nie jest to zwykle forma manipulacji czy retuszu, ale próba ukazania autentycznego życia ulicznego.

4. Narracja: fotografowie uliczni często starają się opowiadać historie poprzez swoje zdjęcia. Mogą to być historie związane z ludźmi, miejscami, sytuacjami lub emocjami. Najczęściej jednak fotografie uliczne pokazują jedynie wyrywek życia. Częściej są opowieścią o świetle, geometrii, rejestracją wyglądu ludzi i konkretnego miejsca w danym czasie niż opisem kondycji danego społeczeństwa.

5. Kompozycja: choć fotografia uliczna jest spontaniczna, to dobrzy fotografowie uliczni potrafią również dbać o kompozycję i ukazywane na zdjęciach detale.

Podsumowując:

fotografia uliczna to szeroka i zróżnicowana forma fotografii, która skupia się na życiu ulicznym i ma za zadanie uchwycić jego autentyczną esencję.

Wielu fotografów ulicznych zgadza się co do tego, że zdjęcia najczęściej są pozbawione treści a tym co się liczy jest forma. Gdyby nawet tak było to i tak jest to dziedzina, która od lat przyciąga całe zastępy młodych / początkujących fotografów a wielu z nich robi potem karierę w innych specjalizacjach fotografii. Pierwszy przykład z brzegu znajdziecie tutaj.

Zakładając nawet, że sama nazwa tej dziedziny nie jest zbyt szczęśliwa to jednak należy oddać, że takie fotografie potrafią inspirować i klimat fotografii ulicznej możemy napotkać w takich dziedzinach jak fotografia modowa, reklamowa czy chociażby fotografia okolicznościowa. Ze swojej strony gorąco zachęcam do praktykowania tej dziedziny jako najdoskonalszego ćwiczenia zmysłu obserwacji.